GOŚCIE VII EDYCJI

W związku z epidemią COVID19 jesteśmy zmuszone przełożyć nasz festiwal na bezpieczniejszy termin. VII TRAMPki odbędą się w dniach 6-8 listopada 2020.
Obecnie pracujemy nad programem TRAMPek w listopadzie. W tej chwili nie mamy jeszcze pewności czy wszystkie prelegentki będą mogły wziąć udział w naszych spotrkaniach w nowym terminie. Zaglądajcie do nas w social media i na stronę, gdzie będziemy informować o postępach pracy nad Festiwalem w nowym terminie.

Beata Lewandowska-Kaftan

Z wykształcenia geograf, z zawodu wydawca, z zamiłowania… kobieta w podróży. Przez ponad 30 lat pracowała dla szacownych oficyn polskich i międzynarodowych koncernów wydawniczych: National Geographic, Bertelsmanna, Wydawnictwa Naukowego PWN. Blisko 20 lat temu zakochała się w Afryce od pierwszego wejrzenia i wciąż do niej wraca – odwiedza miejsca nowe, wraca do miejsc ulubionych i do przyjaciół. Podróżowała po Kenii, Tanzanii i Zanzibarze, Ugandzie, Etiopii, Namibii, Botswanie, Zimbabwe, Mali, Burkina Faso, RPA. A także po Indiach, Sri Lance, Maroku, Egipcie, Meksyku i Gwatemali. Zafascynowana Afryką, postanowiła o niej pisać. Pierwsza książka Afryka jest kobietą powstała z zauroczenia Afrykankami, których wiele poznała podczas swoich podróży. Potem z zachwytu i zadziwienia niezwykłą kulturą Suahili napisała Zanzibar – wyspa skarbów. Opowieści ze świata Suahili (Nagroda Magellana 2018 za najlepszą książkę podróżniczą). Ostatnio ukazał się także przewodnik Zanzibar w serii „explore!guide light” jej autorstwa. Pisze artykuły dla Podróży, Urody życia, Harper’s Bazaar, Vivy!, Poznaj świat, publikuje w Internecie, prowadzi autorską stronę: https://web.facebook.com/beata.lewandowska.kaftan/ poświęconą Afryce.

Za najpiękniejsze miejsca na Ziemi uważa okolice jeziora Turkana na dalekiej północy Kenii, jezioro Natron w Tanzanii oraz Zanzibar.

Opis prezentacji:

Zaczyna się od zachwytu. Oczy chłoną barwy kobiecych strojów i niewiarygodne błękity i turkusy oceanu. Nos chciwie podąża za smużkami nieznanych zapachów. W ustach boski smak mango rozgrzanego słońcem. Potem pojawia się zadziwienie. Kobiety w afrykańskich kangach mijają się z tymi w czarnych buibui. Twarze ciemne jak heban i złociste jak skórka chleba pozdrawiają się uprzejmym Habari. Mocna kawa w arabskich czarkach pachnie kardamonem z Wysp Korzennych, a głos bębnów miesza się z dźwiękami perskiej liry kanun. Gdzie właściwie jesteśmy? W Afryce czy Arabii, a może w Persji albo w Indiach? To Zanzibar – serce wybrzeża Suahili i starej kultury tworzonej od 20 wieków przez Afrykanów oraz żeglarzy i kupców, których łodzie przygnały tu łaskawe monsuny. Otwarci i ciekawi siebie nawzajem wymieniali towary, mieszali języki, wierzenia, zwyczaje, smaki, zapachy, stroje, muzykę. Stworzyli klejnot – kulturę Suahili, która wzięła to, co najlepsze z tradycji Afryki i Orientu.

Zapraszam w podróż po zapachach i smakach, na spotkania z zanzibarskimi mrembo, z rybakami, na podwodne pola alg, tradycyjne wesele i sekretny kobiecy rytuał unyago, do domów moich zanzibarskich przyjaciół, na zdjęcia i opowieści ze świata Suahili.

Patrycja Borzęcka

Fotograf, płetwonurek, sternik morski. Instruktorka sportu ze specjalizacją w samoobronie. Z wykształcenia dziennikarka. Odwiedziła ponad 30 krajów, do części z nich wracała wiele razy. Trzykrotnie podróżowała samotnie do Iranu, gdzie jeździła konno z perskimi łucznikami konnymi. Przeszła portugalski szlak Camino de Santiago. Od wielu lat łączy pracę z podróżowaniem i poznawaniem nowych miejsc. W przeszłości mieszkała i pracowała jako fotograf w Dominikanie. Obecnie żyje na Wyspach Kanaryjskich w Hiszpanii, gdzie zajmuje się sportem i nurkowaniem.

Warsztaty: Kobieta bezpieczna w podróży

Tegoroczne warsztaty będą rozwinięciem zajęć z poprzedniego roku. Pojawi się jednak wiele nowych zagadnień i analiz potencjalnie niebezpiecznych sytuacji, które mogą przydarzyć się podczas wyjazdów. Podczas bloku teoretycznego zostaną omówione między innymi: zagrożenia jakie mogą spotkać kobietę w podróży, znaki które powinny uruchomić naszą czujność, a także środki pozwalające uniknąć potencjalnego niebezpieczeństwa. Część praktyczna będzie natomiast obejmowała przedstawienie najbardziej podstawowych technik samoobrony takich jak: obrona przed duszeniem, obrona przed chwytem za włosy, obrona przed próbą złapania i wyniesienia. Warsztaty skupią się na sytuacjach, które mogą wydarzyć się w podróży i na sposobach ich zapobiegania. Omówimy też rzeczywiste przykłady sytuacji kryzysowych znanych z mediów, które wydarzyły się w minionym roku.

Prezentacja: Praca i życie w podróży

Granica między podróżą, życiem w podróży, a emigracją często potrafi być bardzo płynna. Wszystko zazwyczaj zaczyna się od okazjonalnych wyjazdów, które uzależniają i sprawiają, że chcemy więcej. Później tym „więcej” staje się możliwość wykonywania pracy, która pozwoli nam wyjeżdżać na dłużej i częściej. Jednak z czasem i to przestaje nam wystarczać. Bywa, że dane miejsce fascynuje nas tak mocno, że pragniemy tam zamieszkać na stałe. Czy warto zaryzykować? Jak bardzo może to zmienić nasze życie? Na co powinniśmy się przygotować? Patrycja podczas swojej prelekcji odpowie na te pytania, bazując na doświadczeniach życia w Dominikanie i Wyspach Kanaryjskich, a także ponad sześciu latach łączenia życia codziennego, pracy i podróży.

Joanna Gierak-Onoszko

Autorka znakomicie przyjętego reportażu „27 śmierci Toby’ego Obeda” o trudnej próbie naprawienia krzywd wyrządzonym rdzennym mieszkańcom Kanady.

Do 2018 roku dziennikarka związana z tygodnikiem „Polityka”. Publikowała też m.in. w „Dużym Formacie”, „Piśmie. Magazynie Opinii” i „Non-fiction”.

Laureatka programu Komisji Europejskiej CELA (Connecting Emerging Literary Artists, 2019-2023) dla obiecujących twórców literatury.

Za swoją debiutancką książkę o Kanadzie nominowana do nagrody Odkrycia Empiku 2019 w kategorii „Literatura”, do nagrody MediaTORY 2019 w kategorii ObserwaTOR. Laureatka wyróżnienia „E-book Roku 2019” w plebiscycie portalu Publio.pl, nominowana w plebiscycie „Książka Roku 2019” portalu Lubimyczytać.pl w kategorii „Litetatura faktu, publicystyka”.

Laureatka nagrody dla najlepszego reportażu prasowego na Festiwalu Wrażliwym za tekst o międzynarodowej akcji ewakuowania psa z Aleppo (2017). Nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego za reportaż o lekarzach i wolontariuszach z Berlina wobec uchodźców (2015).

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Szkoły Reportażu.

Sonia Wesolik

Ma 25 lat. Pasjonuje się lotnictwem i podróżami, dlatego wybrała zawód stewardessy, aby móc się spełniać w życiu i zarabiać na podróżowaniu.

Po wypadku straciła całkowitą samodzielność, więc musiała uczyć się życia na nowo. Podróże bardzo jej w tym pomagają, podnosząc poprzeczkę, otwiera drzwi do lepszego życia.

Opis prezentacji:

W swojej prezentacji przedstawi podróże z nieco innego punktu widzenia. Opowie o tym, jak po dużej życiowej zmianie przekonała się i zdecydowała na podróżowanie solo. Zdradzi wam jak podróże i ludzie poznani w drodze, pomagają jej wrócić do życia z pasją i przekraczać granice stawiane przez los.

Urszula Jabłońska

Absolwentka orientalistyki na Uniwersytecie Warszawskim oraz Polskiej Szkoły Reportażu. Obecnie pracuje jako reporterka, publikuje m.in. w „Dużym Formacie”, „Wysokich Obcasach” i „Piśmie”. Jej reportaże ukazały się również w książkowych zbiorach Walka jest kobietą (2014), Mur. Dwanaście kawałków o Berlinie (2015) i Obrażenia. Pobici z Polską (2016). Laureatka nagrody Grand Press 2012 w kategorii reportaż prasowy, finalistka międzynarodowej nagrody reporterskiej True Story Award 2019. Współzałożycielka stowarzyszenia reporterów Rekolektyw. Autorka książki reporterskiej Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii (Dowody na Istnienie 2017). Teraz pracuje nad kolejną książką reporterską o europejskich utopiach, która ukaże się w 2021 roku

Karolina Sulej

Dziennikarka – wolny strzelec, reporterka pisząca m.in do „Wysokich Obcasów”, „Pisma”, „Vogue”, doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, gdzie działa w Zespole Badań na Modą i Zespole Badań nad Pamięcią o Zagładzie, jako część którego współtworzyła książkę Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej (2017). Autorka zbioru reportaży o polskiej modzie po 1990 roku Modni. Od Arkadiusa do Zienia (2015), autorka książki reportażowej o Stanach Zjednoczonych, Wszyscy jesteśmy dziwni. Opowieści z Coney Island (2018) , za którą była nominowana do nagrody im. Teresy Torańskiej. Współautorka zbioru reportaży Przecież ich nie zostawię. O żydowskich opiekunkach w czasie wojny (2018), współautorka współczesnej książki-komentarza Własny pokój o Virginii Woolf (2019) i jej eseju o tym właśnie tytule dla Wyd. Osnova.
Jest jednym ze współautorów Wanderlust – książki-gry komputerowej o podróżowaniu, w języku angielskim, o międzynarodowej dystrybucji, wydanej przez indie start-up Different Tales. Zespół Different Tales właśnie został nominowany do PASZPORTU POLITYKI 2019.

Wraz z Sylwią Chutnik i Mateuszem Kubikiem prowadziła przez trzy lata na YouTube program „Barłóg Literacki” o książkach i czytelnictwie. W przeszłości była m.in. kuratorką sekcji eksperymentalnej Miesiąca Fotografii w Krakowie 2013, wicenaczelną magazynu o stylu życia „Exklusiv“, redaktor prowadzącą magazynu „Podróże”, redaktorką Wysokich Obcasów i Wysokich Obcasów Extra, gdzie prowadziła cykl Rzeczy, w którym rozmawia o ubraniach i przedmiotach z publicznymi postaciami kultury polskiej ( m.in Andą Rottenberg, Grażyną Torbicką, Lejbem Fogelmanem, Wiesławem Uchańskim). Jest absolwentką Polskiej Szkoły Reportażu. Właśnie pracuje nad reporterską książką o roli ubrań i rzeczy w obozach koncentracyjnych i zagłady, która ukaże się w przyszłym roku w wydawnictwie Czerwone i Czarne. Nagrywa też podcast o roli ubioru w życiu codziennym dla platformy Storytel – premiera w marcu 2020. Podróżuje i żegluje wraz ze swoim mężem, fotografem i skipperem, Mateuszem Kubikiem.

Opis warsztatów:

Nie ma pisania bez czytania. Podczas tych warsztatów wspólnie zastanowicie się, czym jest dzisiaj tzw. literatura podróżnicza. Będziecie argumentować, że wraz z rozwojem blogów i Instagrama nastąpił zmierzch klasycznej literatury podróżniczej, a książki pisane przez blogerów często popadają we wtórność, czego najlepszym przykładem jest ostatnia afera wokół książki „Rekin i baran”, która okazała się plagiatem. Czym więc dzisiaj się inspirować? Podczas drugiej części warsztatów omówicie na przykładach własnych doświadczeń proces powstawania reportażu i książki reporterskiej o podróży i miejscu. Zastanowicie się: skąd się bierze pomysł? Jak przygotować się do pracy? Jak umówić i zaplanować wywiady? Jak je przeprowadzić?Jak pisać?

Karolina Sulej opowie o procesie powstawania reportażu „Falklandy. Angielska prowincja jak z powieści Agathy Christie” (Pismo, 2018) i książce „Wszyscy jesteśmy dziwni. Opowieści z Coney Island” oraz procesie tworzenia gry narracyjnej „Wanderlust. Travel Stories” dla Different Tales będącej połączeniem reportażu z podróży, fikcji i refleksji o podróżowaniu po świecie.

Urszula Jabłońska opowie o wyprawie na Bali i pracy nad tekstem „Wyspa cię uzdrowi” (Wysokie Obcasy, 2017) i pracy nad książką „Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii”. Na koniec spotkania wysłuchacie pomysłów uczestników i zastanowicie się, jak mogliby podejść do realizacji swoich pomysłów.

Ewa Polak

Niepoprawna optymistka, pasjonatka, z wykształcenia psycholog, z zawodu certyfikowany Life Coach. Wierzy w ludzi, w ich potencjał, w życie pełnią szczęścia, z pasją i marzeniami. Od ponad 5 lat mieszka w Gwatemali, do której pojechała za głosem serca. Lubi wyzwania i wierzy, że w życiu nie ma rzeczy niemożliwych, a marzenia są po to aby je realizować. W wieku 28 lat rzuciła dobrze płatną prace i pojechała do Australii na pół roku, wtedy było to jej największe marzenie, które spełniła. I tak się wszystko zaczęło, później przyszły kolejne dalekie podróże i nowe kraje do odkrywania. W Gwatemali prowadzi warsztaty rozwojowe oraz pomaga swoim klientom realizować ich cele i wyzwania, pracuje również online oraz prowadzi włosko-amerykańską restaurację ze swoim chłopakiem.

Podczas Festiwalu opowie o tym jak ruszyła za głosem serca w trwającą do dziś podróż życia, w sensie geograficznym jak również mentalnym. Ewa opowie jak przełamała własny strach, odkryła siebie na nowo oraz zaangażowała się w pracę z lokalnymi NGO, gdzie prowadziła warsztaty coachingowe dla gwatemalskich kobiet.

Ewa poprowadzi również warsztaty „Jeśli nie teraz to kiedy”.
Warsztaty będą podzielone na dwie części, I cześć będzie o obawach, o tym co nas ogranicza, czego się boimy, o emocjach temu towarzyszących oraz o oswajaniu wewnętrznego krytyka. Podczas II części pogadamy o tym dlaczego/po co podróżujemy, czym ono dla nas jest, jaką wartością, co się za tym kryje i o tym jak przestać się bać i ruszyć w podróż marzeń. Będą praktyczne ćwiczenia, inspirujące rozmowy, kilka narzędzi i technik.

Alex Jaskółowska

Urodziła się w Polsce, ale od 12 lat jest w nieustającej podróży dookoła świata. Z wykształcenia psycholog społeczny, obecnie pisze pracę doktorską z tej dziedziny. Przez ostatnie lata miała szansę żyć, studiować i pracować naukowo m.in. w Stanach Zjednoczonych, Australii, Japonii, Korei Południowej, Tajlandii, Włoszech i Hiszpanii, odwiedzając w tym czasie 6 kontynentów i ponad 80 krajów. Od 2016 roku prowadzi międzynarodowy blog o podróżach i aktywnym stylu życia: Travel and Keep Fit (www.travelandkeepfit.com). Jest też autorką książki Ameryka Południowa – śladami cudów natury o kilkumiesięcznej wyprawie do Ameryki Południowej. Przez 18 lat tańczyła zawodowo – od polskich tańców ludowych po latynoamerykańskie. Bycie w ciągłej drodze, studiowanie czy praca za granicą nie zamieniły tego, że od lat jest aktywna sportowo w każdym miejscu na ziemi. Jej podróże pełne są sportowych wyzwań, próbowania nowych aktywności w różnych częściach świata i odkrywania najpiękniejszych przyrodniczych miejsc. Jeździ na motocyklu po Nepalu, prowadzi zajęcia fitness na Malediwach, wspina się na lodowiec w Argentynie i skacze ze spadochronem w Miami. Na swoim blogu pokazuje, że w życiu nie musimy z niczego rezygnować, a podróżowanie nie jest przeszkodą w realizacji innych pasji. Że nie trzeba rzucać wszystkiego i podróżami uciekać od życia, tylko można znaleźć sposób, by były one częścią codzienności. Udowadnia, że można żyć pełną piersią, holistycznie i że wszystko w życiu jest do zrealizowania, choć czasem niektóre rzeczy zajmują po prostu więcej czasu i pracy. Przedstawi na TRAMPkach 12 refleksji po 12 latach podróżowania

Sabina Lawrów

69 krajów, 6 kontynentów. Podróżniczka, pisarka, fotografka. Zawsze alternatywnie. Od hotelu woli namiot w górach. Stara się udowodnić, że można połączyć kobiecość z ubrudzonymi butami… że wrażliwość i odwaga, i wiele innych przeciwstawnych cech mogą istnieć w jednym ciele. Wg rankingu NapoleonCat i zbakcylowani – jeden z najbardziej wpływowych podróżników w Polsce, a See Bloggers nominował ją w kategorii odkrycie roku. Bloguję od… 15 lat, kiedyś o muzyce, od 7 lat o podróżach, emigracji, fotografii i tym wszystkim co składa się na Samą przez Świat. W styczniu 2019 wypuściła pierwszą linię produktów (własnego projektu) sygnowanych marką The Road Is My Home. Właśnie rzuciła dobrze płatną pracę (ponad 7 lat zarządzała Vevo Polska – teledyski na Youtube) i została podróżnikiem na pełny etat. W końcu ma czas na pisanie wymarzonej książki (premiera w 2020).

Opis prezentacji:

Oprócz genialnych spotów spotów foto, jest tu co najmniej kilka nietuzinkowych historii o kobietach. Począwszy od Pani Premier, laureatki nagrody Nobla, która musiała tłumaczyć się z ludobójstwa, kobiet z tatuażami na twarzach, kobiet z długimi szyjami i mniszek buddyjskich.

Karolina Jonderko

Karolina to dziołcha ze Śląska. Od najmłodszych lat mama nazywała ją Powsinogą. Do dzisiaj nie potrafi dłużej usiedzieć na miejscu. Zawsze gdzieś ją gna, gdzieś ją ciągnie; do innych ludzi, kultur, potraw, których jeszcze nie jadła, natury. Jest absolwentką łódzkiej filmówki. Na co dzień zajmuje się fotografią dokumentalną. Jest członkinią Agencji Napo Images. Trzykrotna laureatka Grand Press Photo. Współpracuje z takimi tytułami jak: „The New York Times”, „The Wall Street Journal”, „Wysokie Obcasy” czy „Polityka”.

Magdalena Gorlas

Podróżuje od dziecka, najpierw między dwoma miastami: rodzinnym Poznaniem – skąd pochodzi jej mama – i Warszawą – skąd jest jej tata. Lubi moment, kiedy rusza w kolejną podróż, gdy radość miesza się z ekscytacją i ciekawością. To moment, kiedy łapie nowy oddech i z zapartym tchem czeka na to co będzie dalej. Na co dzień zajmuje się promocją instytucji i projektów kulturalnych. Ma za sobą wieloletnie doświadczenie m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, „Fotografii Kolekcjonerskiej”, „Fotofestiwalu Łódź” czy pracy przy realizacjach „Sputnik Photos”. Jest też dziennikarką. Jej publikacje ukazały się m.in „Chicago Tribune”, „Polityce”, „Dużym Formacie”, „Wysokich Obcasach” oraz „Vogue”.

Opis prezentacji:

Pamir Highway Fiatem Pandą? To jest możliwe! 15 krajów, prawie 18 000 kilometrów, prawie 6 tygodni i one trzy: Karolina, Magda i Fiat Panda zwany Pandziochą. Pierwsza polska, kobieca drużyna, która wzięła udział w „Mongol Rally”, pokonując wszystkie rodzaje dróg, lasy, góry, stepy, pustynie, rzeki i dojechała na metę w Ułan Ude. Czyli: WIDZI MI SIE TRIP.

„Mongol Rally” zmusza uczestników do zagubienia, niewiedzy, co jest za rogiem, do odkrycia nieznanego. Pomysł jest genialnie prosty. Wszyscy startują i kończą rajd w tych samych punktach (Praga i Ułan Ude), ale już miejsca, przez które chcą przejechać zależą tylko i wyłącznie od nich. Trasa Magdy i Karoliny prowadziła przez Słowację, Węgry, Serbię, Macedonię, Grecję, Turcję, Iran, Turkmenistan, Uzbekistan, Tadżykistan, Kirgistan, Kazachstan, Rosję i Mongolię, a potem z powrotem przez Rosję, Łotwę i Litwę do Polski. Podczas rajdu każda drużyna biorąca w nim udział, zbiera pieniądze, aby wspomóc fundację Cool Earth oraz drugą, wybraną przez siebie organizację. W naszym przypadku jest to Fundacja dla Szczeniąt “Judyta”.

Więcej informacji:

Instagram: https://www.instagram.com/widzimisietrip/

Facebook: www.facebook.com/widzimisietrip2019

Stasia Budzisz

Reporterka i tłumaczka języka rosyjskiego. Zajemuje się Kaukazem i Europą Wschodnią. Jesienią 2019 roku wyszła jej debiutancka ksiązka reporterska „Pokazucha. Na gruzińskich zasadach”.

Opis prezentacji:

Eka jest jedyną w Gruzji pilotką bojową, ale nie może spełniać się zawodowo, bo jest kobietą. Keto to sommalier-ka, która sama produkuje wino – Kabis Toni (Kolor sukienki), ale cały czas musi udowadniać światu, że zna się na swojej robocie. Wyrabianie wina jest przecież męskim zajęciem. Salome głośno opowiedziała historię o gwałcie zbiorowym, a Tatia okazała się pierwszą kobietą w Gruzji, której udało się wygrać sprawę o molestowane seksualne w miejscu pracy.

Gruzja to kraj, który kojarzy się z gościnnością, otwartością, pięknymi widokami, doskonałą kuchnią i jeszcze lepszym winem. I to wszystko prawda. Ale istnieje też jej druga twarz, ta schowana za zasłoną, do której nie tak łatwo się dostać. To o niej opowiem. Zapraszam.

Magda Lassota

Z zawodu jest tłumaczem, ale w ostatnim czasie głównie podróżuje, fotografuje i pisze. Kocha góry i choć największy sentyment ma do naszych polskich Tatr, to Himalaje stały się celem jej wypraw. W 2018 roku w Nepalu zrealizowała swój pierwszy fotoreportaż – „To nie jest kraj dla słabych ludzi”. Natomiast wiosną 2019 roku zrobiła kolejny himalajski projekt „W Cieniu Everestu”. Teraz planuje wyprawę do Pakistanu.

Magda mówi o Himalajach w radiu i telewizji, jej artykuły i zdjęcia publikowane są m.in. przez National Geographic Polska czy Górski Magazyn Sportowy Góry. Zdjęcia jej autorstwa można też oglądać na wielu wystawach w Polsce.

Opis prezentacji:

„W Cieniu Everestu” to bardzo szeroki fotoreportaż zrealizowany przez Magdę Lassotę. Magda wiosną 2019 roku spędziła w bazie pod Everestem prawie dwa miesiące, będąc członkiem jednej z ekspedycji, uważnie przyglądając się temu, co dzieje się pod najwyższą górą świata. Tę historię opowiada z perspektywy „normalnego człowieka”, nie himalaisty, osoby, która na Everest wcale wejść nie chce, choć i to z czasem się zmienia. Z wielką ciekawością, wrażliwością, szczerością mówi o ludziach, o miejscu, o strachu, smutku, miłości pod Everestem. Dowiaduje się więcej, niż ktokolwiek inny jest w stanie dowiedzieć się o tej całej everestowskej gorączce, o mitach i faktach, o skandalach, kolejkach na szczyt, o śmierci na Evereście. Takiego projektu jeszcze nie było. A ponieważ Magda jest też fotografem, dodatkowo jej historia wzbogacona jest świetnymi zdjęciami. Przy okazji prelekcji będzie można również zobaczyć wystawę fotografii.

Iśka Marchwica

Na co dzień pracuje w Filharmonii Krakowskiej, etnomuzykolog. Współzałożyła i przez blisko dziesięć lat współprowadziła portal Etnosystem.pl. W RadioJAZZ.fm prowadziła autorską audycję ETNOS, poświęconą kulturom świata i podróżowaniu. Pisała m.in. dla “Wysokich Obcasów”, “Gazety Krakowskiej”, “Miasta Kobiet”, udzielała się w “Piśmie Folkowym” i magazynie górskim “n.p.m.“. Miłośniczka muzyki wschodu oraz wędrówek po polskich górach.

W grudniu 2017 roku przejechała w ramach 8. etapu rowerowej sztafety dookoła świata góry Ałtaj z Rosji do Mongolii w warunkach srogiej syberyjskiej zimy.

W polskich Tatrach przeszła prawie każdy szlak i zdobyła prawie każdy szczyt i przełęcz dostępne dla turystów pieszych. Miłośniczka Pienin i regionu Szczawnicy. Najlepiej czuje się na szerokich polanach Tatr Zachodnich i na tarasie schroniska na Bereśniku.

Od kilku lat zainteresowana psychologią i wpływem sportu, podróży, aktywnego spędzania czasu na zdrowie psychiczne. Wiedzę teoretyczną przekłada na praktykę. Jej życiowym mottem są mądre słowa jednej z bohaterek filmu “Hotel Marigold”: “Największą porażką jest zaprzestanie działania, a miarą sukcesu – sposób radzenia sobie z rozczarowaniami”.

Opis prezentacji:

„Loop walk”, czyli po polsku mówiąc „spacer po pętli”, to określenie, które jest nam dobrze znane. Ale w Irlandii, jest to hasło klucz. Hasło, które otwiera i zamyka wszystkie możliwe szlaki, które jest kwintesencją zwiedzania i poznawania, którego szuka się w pierwszej kolejności, planując jakikolwiek wypad weekendowy. Planując swoją „dużą pętlę” po południowej części Irlandii, Iśka nie sądziła, że wpisuje się w ogólnonarodowy trend. Zaplanowanie czterotygodniowej podróży w formie „loop walk” okazało się w Irlandii tak oczywiste, jak wieczorna pinta Guinnessa. Jedyne, czego przyjaźni Irlandczycy nie mogli pojąć, to dlaczego polska podróżniczka koniecznie chce tę pętlę przejść.

„Czerwone drzwi Irlandii” to opowieść o samotnej podróży Iśki Marchwicy, na co dzień pracownicy Filharmonii Krakowskiej, a prywatnie fascynatki kultur świata, gór i world music. Przez ponad cztery tygodnie, Iśka przeszła południową część irlandzkiej wyspy, zaczynając w Dublinie i przechodząc przez fragment gór Wicklow, następnie wybrzeżem do parku narodowego Killarney i do stóp góry Carrantuohill, do klifów Kilkee i na wschód przez góry Slieve Bloom do Dublina. Ostatni odcinek podróży odbyła wzdłuż irlandzkiego Grand Canal, który doprowadził ją aż do ujścia rzeki Liffey i irlandzkich doków. Maszerując po zielonej wyspie, Iśka zauważyła, że kolor zielony ma tu tak naprawdę najmniejsze znaczenie. Obserwację Irlandii zdominowała wszechobecna woda – pod wieloma postaciami, porażające ilości kwiatów – wielokolorowych w miastach i głównie fioletowych w górach oraz… śmieci. Chociaż tych ostatnich nie spodziewała się oglądać w tak przepełnionym umiłowaniem do natury kraju, to kwestie ekologiczne okazały się jednymi z podstawowych w codziennych rozmowach z Irlandczykami i przede wszystkim – codzienności przemierzającej pieszo dziesiątki kilometrów dziennie podróżniczki.

O Irlandzkiej „manianie”, o tym ile w Irlandczykach jest muzyki, a ile Guinnessa, o zieleni i innych kolorach i w końcu o tym, co kryją za sobą irlandzkie czerwone drzwi, Iśka Marchwica opowie podczas swojej prelekcji „Czerwone drzwi Irlandii”.

Agnieszka Kaniewska

Politolożka i rosjoznawczyni. Doktorantka Uniwersytetu Wrocławskiego. Absolwentka Moscow School of Civic Education. Bada losy Polaków na Syberii w XIX i XX w. oraz analizuje zachowania wyborcze we współczesnej Rosji. Uczestniczka międzynarodowych obserwacji wyborów w Ukrainie i Rosji. Pasjonatka krajów rosyjskojęzycznych. Na Wschód jeździ od 18 lat, przez trzy (2014 – 2017) mieszkała w Rosji, badając historię Polaków oraz poznając zwyczaje lokalnych społeczności. Prowadzi projekt „Syberyjski Białystok” – związany z polską wioską Białystok pod Tomskiem. Podróż jest dla niej niekończącym się spotkaniem z tym, co niezwykłe, a także lekcją pokory. Fascynuje ją kulturowa różnorodność, zajmuje się odpowiedzialnym biznesem (CSR), współpracuje z mediami.

Prowadzi bardzo periodycznego bloga: https://agakaniewska.wordpress.com/

Opis prezentacji:

Lubi dźwięki prostych instrumentów, lubi szepty modlitw, zapach kadzidła czy ziół. Lubi czuć pod stopami ziemię, po której stąpa wielu, często pielgrzymując do swoich bóstw. Podróżując nie tylko spogląda na krajobrazy, nie tylko kosztuje lokalnej kuchni, ale próbuje delikatnie zaglądnąć głębiej, gdzieś pod skrawek duszy. Rosja, Syberia to taki jej kawałek świata, różnorodna przestrzeń, która mieni się też kolorami przeszłości. Syberia to dla niej przede wszystkim mozaika: mozaika historii, odkryć geograficznych, szamańskich i lamaistycznych wierzeń, które współistnieją z miejscowym prawosławiem. Wędrówka śladami syberyjskiej duchowości to fragment opowieści o Syberii, zaledwie skrawek tego, co kryje w sobie ten region świata, to zejście ze znanych szlaków, by poznać bliżej, to co owiane jest tajemnicą. Zapraszamy na podróż po Syberii, na spotkanie ze śpiącym lamą; z szamańskimi duchami Buriacji; staroobrzędowcami, którzy modlą się z 300-letniej biblii z Supraśla; na podróż po syberyjskich bezdrożach w poszukiwaniu polskich śladów.

Sylwia Dec

Na co dzień pracuje w agencji reklamowej, po godzinach działa w Stowarzyszeniu Białystok z Drewna, a w wolnych chwilach nosi ją po świecie. W pracy działa ze słowem – pisze, opowiada, prowadzi warsztaty. W swoich podróżach najchętniej szuka miejsc, gdzie legendy przecinają się z rzeczywistością, kocha piesze wędrówki i nałogowo zwiedza gotyckie katedry. Kiedyś zdeklarowana miłośniczka gorących klimatów, ale odkąd na jej drodze stanęła Szkocja, włoskie dolce vita zamieniła na wędrówki we mgle i gapienie się na usiane wyspami morze.

Opis prezentacji:

Na uboczu turystycznych traktów wyrastają czasem miejsca, w których granica między legendami a rzeczywistością delikatnie się zaciera. Jedną z takich szczelin pomiędzy światami jest Iona – mała szkocka wyspa z wielką historią. Na 8 km² jej powierzchni można trafić na plaże i polne drogi, można wspinać się na wzgórza i zwiedzić zabytkowe opactwo, a nawet – znaleźć się nad jeziorem z widokiem na… ocean. Ale czy to wszystko? Co zabiegany człowiek XXI wieku może znaleźć w niepozornym miejscu na końcu wszelkich szlaków? I jak z tym wszystkim wiąże się pewien legendarny średniowieczny manuskrypt? O tym Sylwia opowie w czasie swojej prezentacji.

Marzena Dresler

… mówią o niej „ta, której wszędzie pełno”. Mimo, że podróżować przez duże „P” zaczęła dopiero kilka lat temu, to już teraz może się pochwalić tym, że postawiła nogę przynajmniej na 4 kontynentach. Właścicielka wyprawowego Defendera, zakochana w swoim Shreku. Możecie być pewni, że uśmiechem załatwi sprawę pozornie niezałatwialne. Prywatnie – złota rączka, zapalona sportsmenka, fantastyczna tancerka i podobno nawet nieźle jej idzie śpiewanie.

Opis prezentacji:

To nie będzie motywacyjna gadka, ani razu nie usłyszycie wyjdź poza ramy, opuść swoją strefę komfortu. Nie jest coachem, nie była i nie będzie! Chce opowiedzieć jak jedna niezbyt przemyślana, a zarazem szalona decyzja może pozytywnie wpłynąć na życie. To będzie opowieść, o tym jak blondynka 40+ (no 50-), która do tej pory prowadziła bardzo ustabilizowane życie, chodząca do pracy w szpilkach i lubiąca czystość, zdecydowała się na wyprawę 4×4 – w kurz, brud i smród.

Dowiecie się o tym jak przygotować samochód i siebie do 4 miesięcznej podróży do Azji Centralnej, o tym jak pokochała 2.5 tonowego Shreka – Land Rovera Defendera, który komfortem jazdy jest podobny do Żuka i o tym co jest pięknego w życiu w drodze i jak to życie… a nie o tym to już dowiecie się na prezentacji.

Laura Świątek

Wolontariuszka i zwolenniczka pozytywnego myślenia. Wierzy, że dobro zawsze wraca, dlatego zamiast upatrywać kariery w finansach zgodnie ze swoim wykształceniem, wyjechała do Kirgistanu pracować z młodzieżą w tematyce równości płci i tolerancji. Przy ładnej pogodzie spotkacie ją na leśnej drodze pchającą rower ze zbyt ciężkim bagażem lub na górskim szlaku przeklinającą duży plecak. Pakowanie nie jest jej mocną stroną.

Opis prezentacji:

Podczas prelekcji zabierze Was do krainy gór, w której mieszkała ostatni rok – do Kirgistanu. Opowie Wam o kirgiskiej oraz uzbeckiej kulturze i kuchni, o tradycjach szamańskich tego regionu, o weselach i czemu są aż dwa na jedną parę oraz o tym, czego nie należy robić w jurcie. Zdradzi Wam również, z czym borykają się młodzi ludzie mieszkający w Kirgistanie i jak to jest pracować w organizacji pozarządowej o liberalnych poglądach w konserwatywnym kraju. Będzie to opowieść o 365 dniach wzlotów, upadków, ale przede wszystkim nowej codzienności, z którą się zmierzyła.

Aleksandra Pelc

Mama Hani i Emila. W życiu robiła wiele rzeczy, najpierw została magistrem prawa, potem wiele lat spędziła w logistyce, następnie przyszła kolej na gastronomię a jeszcze chwilę później na macierzyństwo. Odkąd ma dzieci, uważa, że pracoholizm (nie mylić z sumienną i satysfakcjonującą pracą, nie przesłaniającą innych aspektów życia, prowadzącą do realizacji celów i spełniania marzeń) jest przereklamowany a czas spędzony z potomkami jest o wiele cenniejszy. Z ogromną przyjemnością wsiada z nimi na rower albo do samochodu i jedzie “do wsi obok” na poszukiwanie przygód i opuszczonych siedlisk. W wolnej chwili pisze na stronę www.NaZwiadach.pl.

Opis prezentacji:

400 km na rowerze z dzieckiem – to brzmi dumnie i … przerażająco. Opowiem Ci o tym, jak mimo zniechęcających komentarzy i wielu wątpliwości zrealizować taką wyprawę i odbyć (być może) podróż Twojego życia. Czy musisz znać się na budowie roweru, czy potrzebujesz atletycznej siły w nogach i czy trzeba zabrać pięciolitrowe bukłaki z wodą? Czy można odczuć strach pośrodku niczego, czy cierpliwość to cecha potrzebna na wyprawie i ile rowerów może zabrać autostop? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi dała mi „droga”, którą przebyłam z dzieciakami na rowerach i chętnie o nich opowiem 🙂

Magdalena Krychowska

Z zamiłowania zwiedzacz, z wykształcenia kroatystka i PRowiec, a zawodowo menadżer i asesor Breeam.

Podróżuje – pisze – planuje, w międzyczasie pracuje i to w bardzo odległej branży. A może na odwrót. Jedno jest pewne – jej pasją są podróże, inspirowanie ludzi do odkrywania świata i prowadzenie bloga podróżniczego OkiemMaleny.pl

Najczęściej podróżuje solo. Odwiedziła ponad 30 państw. Jej ulubione to Indonezja, Nepal, Laos, Czarnogóra i Włochy.

W drodze zawsze towarzyszy jej notes i aparat. Uwielbia stawać się niewidzialnym obserwatorem – obserwować życie ulicy i rytm odwiedzanego miejsca.

Promuje odpowiedzialną turystykę i nie lubi przekłamywania rzeczywistości oraz pokazywania świata rodem z folderów turystycznych.

Opis warsztatów:

Moje warsztaty adresuję do wszystkich osób, które chcą wyruszyć w świat ale nie do końca wiedzą od czego zacząć organizację samodzielnej podróży. Nie wiedzą jak przełamać strach, wydaje im się, że aby podróżować samej trzeba być herosem i kobietą o ponad przeciętnej odwadze i umiejętnościach. Jako, że sama tak myślałam jeszcze 6 lat temu to staram się zburzyć ten mit i opowiadać jak się przełamać, jak wyruszyć i co robić, aby podróż była niezapomnianym przeżyciem.

Podzieliłam moje warsztaty na 7 kroków. Dlaczego 7? Bo to cyfra symbolizująca doskonałość. Jest obecna w wielu mitologiach – mamy 7 archaniołów, 7 japońskich bogów szczęścia, 7 głów smoka i powóz Surii zaprzężony w 7 koni. Myślę, że to doborowe towarzystwo dla 7 kroków, po przejściu których poznasz najważniejsze zagadnienia dotyczące samodzielnej organizacji podróży.

Zaczniemy od pokonania obaw i strachu, poznasz moje sposoby na oswajanie nieznanego.

Potem postaram ci się doradzić jak znaleźć cel podróży i jak potem ułożyć plan, który będzie przyjacielem, a nie poganiaczem.

Kolejny blok tematyczny to moje sposoby na to jak znaleźć wymarzony nocleg i gdzie w ogóle go szukać.

Pogadamy też trochę o bezpieczeństwie w podróży. Nie chodzi o to aby się bać, ale aby podróżować nie prowokując niechcianych przygód. W przedostatnim kroku dowiesz się jakich aplikacji używam w podróży.

Dla mnie osobiście najważniejszy jest krok 7. Gdy poznasz już wszystkie tajniki jak sprawnie zorganizować podróż opowiem Ci jak podróżować aby nie szkodzić innym i nie dać się złapać na niefajne pułapki turystyki.

Mam nadzieję, że po moich warsztatach już nie będziesz się zastanawiać jak to zrobić tylko zamienisz marzenia na cele i spotkamy się kiedyś w drodze.

blog: https://okiemmaleny.pl

IG: https://www.instagram.com/okiem_maleny/

FB: https://www.facebook.com/okiemmaleny/

Ewa Chojnowska – Lesiak

Autorka bloga szpilkiwplecaku.pl, pilot egzotycznych wycieczek zagranicznych. Najlepiej czuje się wśród prostych ludzi i dzikiej natury Afryki Równikowej: między Pigmejami plemienia Batwa w Ugandzie, Masajami w Kenii, na dramatycznie niebezpiecznym raftingu na Białym Nilu. Nie boi się wyzwań i przekraczania granic swojej wytrzymałości, co pokazała w programie Polsatu Wyspa Przetrwania.

Laureatka Nagrody Specjalnej Plebiscytu #Hashtagi Roku 2018 See Bloggers. W rankingu Jasona Hunta najbardziej wpływowych blogerów 2018 roku znalazła się w brązowej dziesiątce, a w 2019 w srebrnej dziesiątce.

Ewa wielokrotnie występowała na festiwalach, targach i innych eventach podróżniczych a także jako ekspertka w programach publicystycznych w radio i telewizji na temat podróży, w tym TravelChannel „Subiektywny Ranking Naj”.

IG: https://www.instagram.com/szpilkiwplecaku/

BLOG: https://szpilkiwplecaku.pl/

FB: https://www.facebook.com/szpilkiwplecaku/

Opis prezentacji:

Są takie miejsca, gdzie pomimo kontaktów ze światem zewnętrznym wierzenia plemienne, animizm i spirytualizm, cały czas bardzo mocno są zakotwiczone w rdzennej ludności afrykańskiej. Takie jest Burkina Faso.

Zabiorę Ciebie do świata szamanów posiadających siły na nadprzyrodzone, którzy potrafią komunikować się z duchami przodków. Będziesz uczestniczyć w unikatowym festiwalu masek i szalonych tańców voodoo! Zrozumiesz, dlaczego domy Kassena są wymalowane od fundamentów aż po szczyt mozaikowymi malowidłami. Tam za każdym rogiem czai się duch…

ANNA JAKLEWICZ

Podróżniczka, archeolożka, eko aktywistka, autorka książek o Chinach i Indonezji. Inicjatorka społecznej akcji sprzątania świata „Książka za worek śmieci”. Prowadząca warsztaty międzykulturowe i ekologiczne.

W podróży po Egipcie spędziła rok, w Chinach prawie dwa lata, tle samo w Indonezji. Odwiedziła także Mongolię, Indie, Laos, Kambodżę, Tajlandię, Wietnam oraz Malezję i Singapur. Pięciokrotnie uczestniczyła w pracach polskich misji archeologicznych w Sudanie.

Wielokrotnie wyróżniana za prelekcje poświęcone wyprawom. Jej pokaz o Indonezji zdobył jedną z nagród publiczności na Kolosach – największym festiwalu podróżniczym w Europie oraz nagrodę jury Festiwalu 100droga. Prezentacja o Chinach zwyciężyła w konkursie OFF na festiwalu Trzy Żywioły.

Za samotną, dziewięciomiesięczną podróż po Indonezji została nominowana przez National Geographic do nagrody TRAVELERY w kategorii Podróż Roku.

Jej ostatnia książka Indonezja. Po drugiej stronie raju” otrzymała wyróżnienie jury festiwalu MEDIATRAVEL oraz nagrodę MAGELLANA (wyróżnienie) w kategorii reportażowa książka roku 2017.

Za ekologiczną akcję „Książka za worek śmieci” otrzymała Ekojanosika – nagrodę przyznawaną przez Narodową Radę Ekologiczną.

www.annajaklewicz.pl

ZERO WASTE W PODRÓŻY

Każdego roku do mórz i oceanów trafia nawet 13 mln ton plastiku. To tak, jakby co minutę wyrzucać do nich zawartość ciężarówki wypełnionej odpadami z tworzyw sztucznych. Do 2050 roku w oceanach będzie więcej śmieci niż ryb, a już teraz po Pacyfiku dryfuje plama śmieci pięć razy większa od Polski.

Czy to w ogóle mój problem? Czy ja, jako jednostka, mam wpływ na stan środowiska naturalnego? Co mogę zrobić, by ograniczyć ilość używanego przeze mnie plastiku na co dzień i w podróży?

Podczas spotkania poznamy przydatne rozwiązania i produkty zerowaste i lesswaste, m.in.: wielorazowe butelki termiczne i bidony na wodę, składane kubki na napoje na wynos, szampony w kostce czy pastę do zębów w pastylkach.