Zapraszamy na czwartą edycję festiwalu

TRAMPki – Spotkania Podróżujących Kobiet! 

Gdańsk, 21-23 kwietnia 2017 r.

Spotkania Podróżujących Kobiet – TRAMPki – to ogólnopolski festiwal podróżniczy skupiający się na podróżowaniu kobiet. W bieżącym roku odbędzie się już czwarta jego edycja, niezmiennie w Gdańsku.

Do udziału zapraszamy nie tylko kobiety 🙂 

21 kwietnia (piątek)

Oficjalny „bifor” w Klubogalerii Bunkier: spotkania, wernisaż, rozmowy.

22 kwietnia (sobota)

Dzień warsztatowy oraz Hyde park  w Europejskim Centrum Solidarności.

23 kwietnia (niedziela)

Dzień prelekcji i rozmów w Europejskim Centrum Solidarności.

Wkrótce podamy więcej informacji gdzie i jak będzie można nabyć bilety. Śledźcie naszą stronę i fanpage na Facebook’u

Pobierz program skrócony w pdf: TRAMPki 2017 program skrócony

Pobierz program szczegółowy w pdf: TRAMPki 2017 Program szczegółowy

Przejdź do strony ze skróconym programem (bez opisów)>>>

PIĄTEK 21.04.2017

Klubogaleria BUNKIER ul. Olejarna 3, Gdańsk  MAPA >

17.00-18.00 ,,Speechless in Japan”. Pokaz filmu (polskie napisy) i spotkanie z Weroniką Mliczewską, jego autorką.

Weronika, młoda reżyserka wyrusza do Japonii, by zrobić swój pierwszy film. Rzuca pracę i czuje, że musi tam być, podąża za intuicją i dzięki temu spotyka Yamadę Sana, 63-letniego dziwaka, który ubiera się w kobiece ciuchy i sepleni na tyle bardzo, że trudno go zrozumieć nawet Japończykom. Weronika postanawia sprawdzić, co się stanie, kiedy zacznie iść za człowiekiem odrzuconym przez społeczeństwo, okrzykniętym innym i niepasującym do reszty. Odważa się na eksperyment społeczny, w którym będzie zatrzymywała przypadkowych przechodniów, by swoim łamanym angielskim próbowali tłumaczyć jej tajemnice z życia Yamady Sana. Ludzie ostrzegają ją, że jest niebezpieczny lub boją się kontaktu z ,,tym Innym”. Jednak namówieni do udziału w eksperymencie, wszyscy automatycznie stają się dziwakami, wszyscy zaczynają funkcjonować na marginesie swojej strefy komfortu. Tworzy to nowy, niespodziewany sposób komunikacji, którego nie dało się przewidzieć, a  Yamada San oraz napotykani ludzie zaczynają się zmieniać, co prowadzi do nieoczekiwanego zwrotu akcji i ujawnienia prawdy o bohaterze, która chwyta za serce i inspiruje do szukania prawdy oraz wyjątkowości w każdym Człowiekiem napotkanym na naszej drodze.

18.00-19.00 Cztery strony świata – Kobiety, opowiada Agnieszka Siejka.

Kochane, uwielbiane, cenione, często też nienawidzone i pogardzane. Są tematem utworów literackich, wierszy, piosenek, są muzami i natchnieniem poetów, malarzy i muzyków. Bywają przyczyną zdrad, wojen i tragedii.  Niezależnie od miejsca zamieszkania, wykształcenia, religii i światopoglądu zmagają się z codziennością, cieszą i smucą z podobne sytuacje.

Kobiety – z pozoru każda jest inna, a jednak są do siebie podobne, mają takie same potrzeby, marzenia i tęsknoty. Mieszkanki Libanu, Iraku, Maroka i Indii. Żyją w różnych warunkach, wywodzą się z różnych warstw społecznych, podlegają zasadom różnych religii i obyczajowości. Bez względu na miejsce zamieszkania i religię zawsze dbają o swoje rodziny i opiekują się domem, marzą o spokoju szczęściu i miłości. W różnych światach odgrywają rolę jaka jest im przypisana, gdy się z nią nie zgadzają muszą protestować i walczyć o swoje prawa. Prawo do nauki  i wolności słowa, czy godne traktowanie.​

19.00-20.30 Wernisaż wystawy fotograficznej „Kobiety świata” i warsztat z parzenia herbaty prowadzone przez Agnieszkę Siejkę.

Przysłowie arabskie mówi, że „kawa powinna być czarna jak smoła, gorąca jak piekło i słodka jak miłość”, taką właśnie kawę pija się w Turcji, Libanie, Iraku. Zaparz​oną w małym tygielku, aromatyczna z dodatkiem kardamonu lub innych przypraw, obowiązkowo słodzoną.

Do kawy koniecznie serwowane są słodycze baklawa, kadaifi czy loukum. Kawę może również gotować z mlekiem i miodem z karmelizowanym cukrem i na wiele innych sposobów.

Natomiast herbatę w Turcji parzy się w dwóch małych czajnikach, gotując z przyprawami aż uzyskamy kolor krwi zająca. Esencjonalny napar popijamy z małych szklaneczek przypominających kwiat tulipana, rozkoszujemy się niezwykłym aromatem z pogranicza egzotyki. W Indiach popularna jest herbata gram masala gotowana z mlekiem i przyprawami. Jeżeli chcemy napić się berberyjskiej whisky koniecznie musimy się wybrać do Maroka. Choć nazwa sugeruje alkohol, ten napój, to nic innego jak zielona herbata parzona ze świeżą miętą. Napar przygotowujemy zalewając zieloną herbatę wrząca wodą i dodajemy liście świeżej mięty. Napar przelewamy kilka razy z czajnika do szklanek i na odwrót, kiedy wytworzy się charakterystyczna pianka oznacza to że napój jest już gotowy do picia. Berberowie uważają, że gorąca herbata jest najlepszym sposobem na upały. Ceremonia picia herbaty często jest ważniejsza niż samo parzenie napoju. Zawsze pije się trzy szklaneczki. Jak głosi marokańskie przysłowie „Pierwsza szklanka jest gorzka jak życie. Druga jest tak silna, jak miłość, Trzecia z nich jest tak słodka jak śmierć.”

20.30 TRAMPki Before party

Czas na odrobinę zabawy i szansa na poznanie się zanim ruszymy z merytoryczną częścią naszych spotkań.

SOBOTA 22.04.2017

Czeka nas przygoda poznawania Gdańska poza utartym szlakiem oraz warsztaty i pierwsze opowieści z podróży. Zarówno na wycieczki, jak i warsztaty, wymagana jest rejestracja/zakup biletu.

10:30 Gdańsk z perspektywy wody. Spływ kajakowy (liczba miejsc ograniczona, wymagana rejestracja) – info o organizatorze/sponsorze

11:00 Spacer z Metropolitanką. (liczba miejsc graniczona, wymagana rejestracja) – info o prowadzących. Spotkanie przy wejściu do ECS.

WARSZTATY

Europejskiego Centrum Solidarności (SALE SEMINARYJNE, 3 piętro). Pl. Solidarności 1, Gdańsk   MAPA >

Sala nr 4

9:00-12:00 Warsztat pisania o podróżach. Maria Kula

Warsztat nie będzie wykładem, będzie praktyczny, bo podczas trzech godzin napiszesz nowe teksty albo poprawisz te, z którymi przyjedziesz. Co oczywiście nie oznacza, że niczego się nie dowiesz, wręcz przeciwnie, warsztat będzie pełen wiedzy i wskazówek jak pisać, które od razu będziesz mogła wprowadzić w praktykę. Przyda ci się też porządny notes na notatki, bo jeśli myślisz o pisaniu poważnie, to będzie co notować!

Podczas warsztatu skupimy się na trzech tematach:

• jak sprawić, żeby czytelnik przeżywał emocje. Piszemy oczywiście dla siebie. Ale też dla czytelnika. Jeśli nie piszesz do szuflady, to znaczy, że czytelnik jest dla Ciebie ważny. I to on ma przeżywać emocje, a nie ty, kiedy opowiadasz o swojej podróży. Czasami trudno jest przekazać uczucie, sprawić żeby czytelnik poczuł twój strach, twoją radość, twoje znużenie albo zaskoczenie. Opowiadasz przecież o świecie żeby kogoś poruszyć. Jak to robić dobrze? Jak wprowadzić napięcie, zawieszenie, szczególną atmosferę?

• Czyli pięta achillesowa wielu piszących. Dialogi to obszerny temat, ale na tyle ważny, że postaram się przekazać chociaż najważniejsze rzeczy. Kiedy podróżujesz rozmawiasz przecież z wieloma osobami. I słuchasz wielu rozmów, słyszysz wiele ważnych słów. Potem chcesz je oddać w swoim tekście, przytoczyć. Jak to zrobić dobrze? Jak sprawić żeby twoje postacie mówiły, a nie przemawiały? Co to są „gadające głowy” i czemu ich nie chcesz? Dlaczego mowa ciała bohaterów jest ważna i jak ją wykorzystać? Jak sprawić, żeby dialog brzmiał autentycznie?

• dbałość o szczegóły. Smak podróży kryje się w detalach. Jak często zwracasz uwagę na drobiazgi kiedy podróżujesz? Jestem przekonana, że często, że po powrocie pamiętasz właśnie takie małe rzeczy – kolor nieba w danej chwili, bose stopy sprzedawczyni na targu, spojrzenie dzieciaka chowającego się za rogiem, chrupkość owoców, zapach pól. A jak często o nich piszesz? Jeśli rzadko, to czas to zmienić! Detale nadają atmosferę, tworzą obraz, to z nich składa się świat.

Co potrzebujesz przynieść ze sobą na warsztat?

• notatnik
• wydrukowane zdjęcie miejsca, które bardzo dobrze pamiętasz
• swoje teksty, jeśli chcesz na nich pracować. Jeśli nie, to nie martw się, napiszesz podczas warsztatu.

Podczas warsztatu będziemy pracować w małych grupach, nie musisz się więc obawiać o czytanie tekstów na wieloosobowym forum!

12:15-13:45 Crowdfunding. Jak zacząć? Ana Matusevič

Gdyby tak każdy z twoich znajomych wrzucił do twojej podróżniczej skarbonki po 10zł? Crowdfunding pozwala zbierać pieniądze na ciekawe inicjatywy i realizować niezwykłe pomysły. Podczas tego spotkania dowiecie się, czym jest finansowanie społecznościowe, jakie daje możliwości, jakie skrywa pułapki, jak zainteresować swoim przedsięwzięciem nie tylko przyjaciół i czego w żadnym wypadku nie robić.

14:00-15:30 Bezpieczeństwo w górach. Wiesław Madejczyk

Jak być bezpiecznym w górach? W przystępny sposób opowiem o wspinaniu , alpinizmie  i  chodzeniu po górach. Postaramy się udowodnić, że to bezpieczne hobby.  

Wiesłam szczegółowo omówi związane z tym zagadnienia. Skupimy się na tym jak zachować się w górach podczas burzy. Szczegółowo omówimy wyjazd w góry lodowcowe – jak się do tego przygotować, czym jest aklimatyzacja, jaki zabrać sprzęt i jakie są sposoby asekuracji na lodowcu. Na bazie własnych doświadczeń opowie o lawinach – jak ich unikać i jak zwiększyć swoje szanse w “starciu” z lawiną.

15:45-17:15 Warsztaty z Instagramem. Marysia Maciocha

Złota recepta na obiecujący Instagram. Marysia przedstawi pełna i pewna strategię, gotową do zastosowania od zaraz. Jeżeli chcesz  przenieść swój Instagram do następnego poziomu, zwiększyć zaangażowanie, liczbę polubień i osób obserwujących to jest warsztat dla Ciebie.

Będziemy rozmawiać o walce z nowym algorytmem i o tym jak się odnaleźć na Instagramie w roku 2017.  O różnych strategiach, metodach i pomysłach aby twoje konto przyciągało jak magnes.

17:30-19:00 Kopniak w duszę, czyli jak uleczyć się w drodze i ruchu. Iśka Marchwica

“Nie sądź, że oszalałam, chociaż Ci oznajmię jeden z najosobliwszych pomysłów, jaki kiedykolwiek kobieca istota na świecie wysnuła. Słuchaj i podziwiaj! Oto mam zamiar objechać świat wokoło” – tymi słowami Lina Bögli, “dzielna Szwajcareczka” przez lata pracująca, jako guwernantka u państwa Szczanieckich w podgorlickich Kwiatonowicach, rozpoczęła serię listów do samej siebie. Pisała je ze swojej niezwykłej podróży dookoła świata, którą odbyła na przełomie wieków. Lina Bögli, dziś niezbyt doceniana, trochę zapomniana, wyruszyła latem 1892 roku z Krakowa, żeby przez 10 lat odkrywać świat i siebie.

Wyruszyła czy uciekła? To pytanie, które Iśka Marchwica zadaje różnym współczesnym podróżniczkom. Część z nich mówi “w podróży rozwiązuję swoje problemy”, część przyznaje “wyjeżdżam, a problemy zostawiam w domu”. Niektóre stwierdzają, że podróż to katharsis, inne, że podróżowanie pomaga im zrozumieć siebie, oddalić się od codziennych zmagań, które przestają być istotne w drodze.

Jak jednak ma się podróżowanie do stanu psychicznego? A uprawianie sportu? Czy w ogóle, tak naprawdę ma to znaczenie? Naukowo udowodniono, że zmiana otoczenia może bardzo korzystnie wpływać na psychikę. Z kolei endorfiny, które uwalniają się w mózgu podczas ćwiczeń fizycznych, nie tylko wywołują uśmiech na twarzy, ale mogą też znacząco pomóc przy leczeniu depresji czy nawet cięższych zaburzeń. Jak jednak zmusić się do joggingu, jak samodzielnie spakować i wyjechać w podróż, czy chociażby zwlec się z kanapy, żeby pójść w góry, kiedy serce przepełnia smutek, gdy głowę opanowują czarne myśli? Gdy zniechęcenie, marazm, a może nawet depresja, zaburzenia lękowe nie pozwalają się “wziąć w garść”. I co ważniejsze – czy my musimy brać się w garść?

– Zawsze każdy wyjazd, każda wycieczka w góry były dla mnie czymś radosnym, czymś na co czekałam. I chociaż wiem, że po powrocie z wycieczki, czy joggingu będę z siebie dumna, to osłabienie związane z planowaniem, pakowaniem, wyborem trasy, strach przed dopadającymi w trakcie wyprawy wątpliwościami, nieraz totalnie mnie osłabia – mówi Iśka Marchwica – Czy znalazłam na to sposób? Czy wiem, jak utrzymywać pozytywny nastrój? Czy mam jakieś świetne zawsze sprawdzające się porady? Nie. Ale wiem, jak zaakceptować swoje słabości i nauczyć się iść z nimi w góry, na trening i wyjeżdżać z nimi na urlop. Tego będziemy się wspólnie uczyć.

“Kopniak w duszę” to autorskie warsztaty Iśki Marchwicy podczas których poznamy siebie, sprawdzimy co nas boli i co sprawia nam trudność, co nie pozwala wstać z łóżka i co hamuje nas przed wyzwaniami. To warsztaty, podczas których najważniejszym słowem będzie “AKCEPTACJA”, a celem – “Nigdy się nie poddawać”. Iśka przedstawi kilka ważnych psychologicznych teorii, zaproponuje, jak wcielać je w życie, zachęci do wyrażania emocji i co najważniejsze – stawiania sobie wspaniałych celów. “Kopniak w duszę” to intensywna dawka pozytywnej energii, spotkanie z podróżniczkami, które zmieniły postrzeganie siebie i świata u samej prelegentki.

Podczas warsztatów “Kopniak w duszę, czyli jak uleczyć się w drodze i ruchu” będziemy:

• poznawać inspirujące podróżniczki, które udzielą nam cennych porad
• sprawdzać, jakie są nasze ograniczenia w ciele
• uczyć się pokonywać te ograniczenia poprzez samo-kontrolę i samo-świadomość
• stawiać czoła swoim słabościom
• akceptować swoje problemy, lęki i obawy
• zbierać wiedzę teoretyczną
• poznawać praktyczne sposoby odpoczynku w ruchu
• krzyczeć, płakać, śmiać się i oddychać
• przytulać 🙂

Sala nr 5

9:00-12:00 Warsztaty filmowe. Weronika Mliczewska

Warsztaty są skierowane do osób, które chcą rozszerzyć swój sposób dzielenia się historiami z podróży za pomocą filmu. Podczas trzygodzinnego warsztatu będziemy skupiać się na następujących, praktycznych zagadnieniach:

-odbiorca, historia i dlaczego podejmować się tego wyzwania?

– kadrowanie, zróżnicowanie kadrów, czyli jak opowiedzieć historię obrazem? Ćwiczenia na przykładach.

– sprzęt filmowy w podróży, czyli problemy, z którymi spotykamy się w drodze

– dźwięk w filmie – wyzwania i praktyczne rady, by podnieść jakość produkcji

– jak zaangażować społeczność lokalną w nasz projekt oraz proces opowiadania historii?

– rola tłumacza miejscowych dialektów – jak sobie z tym poradzić filmowo i organizacyjnie?

– spotkanie z bohaterem, czyli jak zobaczyć więcej, dać przestrzeń na rozwój wydarzeń i uchwycić esencję

– szkiełko a oko, czyli granice między przeżywaniem zdarzeń, a dokumentowaniem ich

– Etyka filmowania wśród ludów rdzennych oraz świadome podróżowanie

– finansowanie filmów z podróży

– montaż filmowy, czyli podróż od nowa

Warsztat nie jest wystarczającą bazą, by zostać filmowcem, natomiast dzięki praktycznym radom z bezdroży na trzech kontynentach zdobędziecie wiedzę, która zapobiegnie robieniu podstawowych błędów gdzie kręcenie filmu spotyka się z trudami podróży, spontanicznymi decyzjami i zwrotami akcji. Warsztat pozwoli skuteczniej dzielić się Waszymi historiami z podróży i przygotować się na niespodzianki, które mogą Was spotkać.

12:15-15:15 Warsztaty fotograficzne. Natalia Górka

Podczas warsztatów nauczymy się rozumieć podstawowe pojęcia w fotografii: czas naświetlania, przysłona, głębia ostrości. Poznamy tajemnice ISO, nauczymy się świadomie posługiwać się ustawieniami manualnymi i rozróżniać tryby Av, Tv – światło w fotografii podróżniczej – pora dnia, źródła światła, światło zastane czy sztuczne. Zwrócimy uwagę na kadrowanie i kompozycję obrazu. Pomyślimy o wyborze tematu zdjęć (jak zrobić zdjęcia w miejscu, w które nieprędko wrócimy). Powiemy o tym, jaki sprzęt ze sobą zabrać i jak go przygotować do podróży, trudnych warunków itp.  Skupimy się na obróbce zdjęć, pracy w programie Adobe Photoshop, wadach i zaletach robienia zdjęć w jpg i RAWach oraz porozmawiamy o kreacji obrazu i o tym, jak przygotować zdjęcia do internetu oraz wydruku/labu.

15:30-16:30 Zdrowie w tropiku. dr n. med. Agnieszka Wroczyńska

Podczas prezentacji w praktyczny sposób przekaże, jak przygotować się zdrowotnie do dalekich wyjazdów i co robić w razie problemów medycznych w podróży. Opowie krótko o zasadach postępowania podczas problemów zdrowotnych w podróży do krajów tropikalnych, takich jak ukąszenie jadowitego węża lub „atak” gorączki w regionie malarycznym. Odpowiem na pytania często nurtujące podróżników: czy warto się szczepić przed podróżą i chronić przed malarią w tropiku, czy da się uniknąć „zemsty Montezumy” albo „klątwy Faraona” oraz czy podróżowanie z dziećmi jest bezpieczne.

16:40-19:30 Hyde Park, czyli krótko i na temat

Hyde park to miejsce, w którym głos oddajemy kobietom opowiadającym o swoim doświadczeniu w podróży. Każda z prelegentek ma 20 minut, więc możemy się spodziewać samej esencji życia w drodze!

16:40 – 17:00 Nauka w podróży, czyli przyjemne z pożytecznym. Malwina Krajewska

A w nim opowiem Wam o półtorarocznym pobycie w Azji, dokładniej 7 wyjazdach do Indii i Nepalu. O tym jak młoda polka postanowiła badać buddyjskie klasztory na uchodźstwie. O codziennym życiu mnichów i kolorowych, świątecznych ceremoniach. Usłyszycie również o przełamywaniu barier i akceptacji trudności w podróży. Wystąpienie zilustruję licznymi zdjęciami zrobionymi prze zemnie i moich przyjaciół w Kathmandu, Leh, Bodh-Gaya, Kalimpongu, Sikkimie i innych zakątkach Azji Południowej.

17:05 – 17:25 Do czego potrzebny jest facet w podróży? Alicja Kubiak

Alicja opowie, jak podróżować z mężczyzną i przetrwać. Czy lepiej udać się na wyprawę samej czy w towarzystwie płci przeciwnej. W swoim życiu miała wielokrotnie okazję podróżować samotnie dlatego ma możliwość porównania obu wersji. Przedstawi pozytywne strony wypraw w parach i postaram się zobrazować do czego mężczyzna nam, kobietom może się przydać. Czy obecność mężczyzny w dżungli amazońskiej jest rzeczywiście konieczna? Czy bezpieczniej, żeby podróżował z nami na przykład po dżungli miejskiej takiej jaka jest. w kolumbijskim Medellin, do niedawna jeszcze najniebezpieczniejszym mieście świata. Porozmawiamy też o tym, czy podróżowanie z drugą osobą to rzeczywiście jeden wielki kompromis i wyrzeczenia czy nie przedstawia się całość aż tak źle. Wspólnie zastanowimy się też nad tym, na co zwracać uwagę przy wyborze partnera na naszą wyprawę i czy osoba przypadkowa jest lepsza niż znajomy lub przyjaciel

17:30 – 17:50 Dorota i Rota…Vicentina – pieszo po portugalskich tłuczonkach. Dorota Lesiak

Dwa tygodnie sama w wymarzonej Portugalii. Lot do Lizbony, kilka dni na sprawdzenie czy to, co opowiada Marcin Kydryński w Sieście w Trójce się zgadza, potem autobus do Sagres (na południe), a stamtąd szlakiem Rota Vicentina wzdłuż wybrzeża oceanu na północ, do Vila Nova De Milfontes– pieszo lub autostopem. W sumie przeszłamok. 90 km, przejechała 53 km. Cały szlak, a właściwie jego rybacka wersja liczy 120 km. Ta historyczna, prowadząca w głąb lądu – 230 km. Ale nie o liczby tu idzie. Dorota nie będzie opowiadała o Lizbonie, tylko o szlaku. Co sobie powiedzieć, kiedy nogi się uginają ze strachu? Jak wejść na drabinę z dwoma plecakami? Nie chce opowiadać o Portugalii wielkich zdobywców, Lizbony, Alfamy, Fado, Marizy, o kościołach, placach i innych zabytkach. Chce nam opowiedzieć o tym, po co się jedzie na koniec starego świata, po co oglądać i rozmawiać z oceanem. Będzie to opowieść o tym, że nie jesteśmy w stanie wymyślić nic ponadto, co jesteśmy w stanie zrobić. Do tego służą marzenia. Będzie to też opowieść o dziewczynie, która dopuściła siebie do głosu, przestała się bać i nauczyła się kręcić korbą w drugą stronę. Może nie zrobi wrażenia, ale może zainspirować.

17:55 – 18:15 Córki Gór Niebiańskich- przez Kirgistan pieszo, konno i z kumysem. Agnieszka Muzińska

Kirgiski świat jest zdominowany przez mężczyzn. To kraj, w którym dobrze mieć córkę, choć niełatwo tu być kobietą. Państwo wprawdzie zabrania porwań dziewcząt w celach matrymonialnych, jednak zdarzają się one na porządku dziennym. Mimo to przyszły mąż, nawet jeśli jest porywaczem, zobowiązany jest do zapłacenia „kałymu” za żonę. Kobiety zza granicy mają więcej praw i swobody, ale czy na pewno są traktowane bardziej „równo”, gdy nie znajdują się pod opieką mężczyzny? Opowieść o wędrówce przez Góry Niebiańskie z perspektywy kobiety- pieszo, konno i z pijałką kumysu w dłoni.

18:20 – 18:40 Egzotyczne Bieszczad. Magdalena Sobczak

To była jej druga, samotna, autostopowa podróż, a okazała się egzotyczną wyprawą na krańce Polski, jakiej jeszcze nie znała. Niewielu osobom powiedziała o człowieku, którego poznałam w Bieszczadach. Miała wrażenie, że nie każdy jest gotów słyszeć historie chłopaka, który chodzi boso i żyje głównie ze zbierania jagód i grzybów. Nie każdy był w stanie pojąć, że można rzucić wszystko i osiąść na kilka dobrych wiosen w małej góralskiej wiosce by żyć w zgodzie z naturą. Historia, którą Magdalena chce wam opowiedzieć nie tyczy się jednego mężczyzny, ale wielu innych osób, które poznała w Wetlinie podczas ponad 10 dni mojej wędrówki. Bieszczady stały się dla niej nie tylko symbolem wolności, ale pozwoliły poczuć w jakim kierunku chce zmierzać.

18:45 – 19:05 Austria śladami Mozarta, Kamila Wieczorek

Mozartem interesuję się od bardzo dawna i w końcu, dzięki ciekawym zbiegom okoliczności, w lipcu 2015 r. udało mi się wybrać w podróż po Austrii jego śladami. Był to samodzielnie zaplanowany, zorganizowany i zrealizowany wyjazd, który trwał łącznie 6 dni (4 dni zwiedzania + 2 dni poświęcone na przejazdy nocne). Po przyjeździe do Wiednia wczesnym rankiem, udałam się do oddalonego o ok. 30 km Baden bei Wien, w którym można znaleźć wiele śladów kompozytora. W południe powróciłam do stolicy Austrii, by odkrywać piękno cesarskiego miasta i podążać śladami Mozarta. Drugiego dnia po południu wyjechałam do Salzburga i cały trzeci dzień poświęciłam na to czarujące miasto, w którym urodził się geniusz. Czwartego dnia wybrałam się do położonego nieopodal St. Gilgen. W ciągu czterech dni odwiedziłam cztery Mozartowskie miasta i zwiedziłam cztery Mozartowskie muzea (z sześciu istniejących w ogóle). Spędziłam ok. 30 godz. w autobusach i ok. 6 godz. w pociągach pokonując tymi środkami transportu ok. 2500 km. Jaką trasę pokonałam pieszo? Nie liczyłam, ale sądząc po ówczesnym bólu łydek i/lub stóp, który pojawiał się prędzej czy później każdego dnia, wiele 😉

19:10 – 19:30 Czasem nie trzeba na koniec świata, czyli Polska z perspektywy siodełka! Aga Zakonek

Co zrobić, kiedy swoje podróżnicze plany musisz ograniczyć do zaledwie 20 dni urlopu? Oczywiście możesz wykupić wczasy All Inclusive i wygrzewać się na jednej ze znanych plaż, popijając drinki z palemką. Ale kiedy ostatnie 5 lat wakacji spędziłeś w starym busie podróżując przez najróżniejsze zakątki naszego globu to wiesz, że to zupełnie nie w Twoim stylu. Chcesz zdecydowanie więcej. I to jest właśnie ten moment, kiedy postanawiasz spełnić marzenie, o którego istnieniu długo nie zdawałeś sobie sprawy. Pożyczasz rower od młodszej siostry, znajdujesz najlepszego kompana na świecie, kupujesz najpotrzebniejsze rzeczy, pakujesz mapy i z ogromnym zapałem jedziesz przed siebie. Tym razem nie jest to ani inny kontynent, ani nawet inne europejskie kraje. Tym razem po prostu stawiasz na Polskę!  Po 17 dniach jazdy z północy na południe na Twoim liczniku pojawia się magiczna liczba 1800 km, podczas przemierzania których z perspektywy siodełka podziwiałeś swój piękny kraj, poznawałeś samych dobrych ludzi i zacząłeś doceniać to, co masz na wyciągnięcie ręki. Udaje Ci się przełamać kilka barier, zyskać nowe doświadczenia i znowu wiesz, że „chcieć, znaczy móc”!

NIEDZIELA 23.04.2017

Dzień inspirujących opowieści i spotkań w Europejskim Centrum Solidarności

Europejskiego Centrum Solidarności. Pl. Solidarności 1, Gdańsk   MAPA >

Sala seminaryjna nr 5 (3 piętro)

10:00-11:15 Indonezja -kraj różnorodności. Warsztaty dla dzieci z Anką Jaklewicz

Indonezja to kraj złożony z ponad siedemnastu tysięcy wysp, zamieszkałych przez trzysta grup etnicznych i wiele endemicznych gatunków zwierząt.

Warsztaty ‘Indonezja – kraj różnorodności’ to podróż po rejonach zamieszkałych przez kilka różnych grup etnicznych. Odwiedzimy między innymi wioski na morzu zamieszkałe przez Bajo nazywanych czasem morskimi cyganami. Poznamy także Toradżów – górali z wyspy Celebes, których domy przypominają rogi bawołów. W części praktycznej wykonamy i udekorujemy elementy ludowych strojów mieszkańców Tana Toradża.

AUDYTORIUM (parter) 

DZIEŃ INSPIRUJĄCYCH PRELEKCJI i spotkań

BLOK I Różnymi środkami transportu (10:00 – 11:55)

Opowiem o swoich motocyklowych podróżach, jak bez wcześniejszych rezerwacji i większych planów odnaleźć się w drodze. 

Norwegia, rower i rowerzystka. Joanna Raftopulos

Zapraszam na opowieści z mojego samotnego, rowerowego wyjazdu do Norwegii. Trasa prowadziła z Przylądka Północnego (Nordkapp) na południe, do Oslo. Wyprawa zajęła mi 4 tygodnie i jak na jeden z najbogatszych krajów w Europie, była bardzo niskobudżetowa. Opowiem Wam między innymi: Dlaczego pojechałam sama i jakie przygody czekały na samotną rowerzystkę? Jak dbać o higienę w podróży kiedy ciągle jest zimno i pada? Co zabrać ze sobą, żeby nie zbankrutować w tak drogim kraju jak Norwegia? I przede wszystkim: dlaczego zakochałam się w Norwegii

Autostop po babsku. Azjatyckie przypadki. Tamara Kanecka i Magda Bernat

3 tygodnie, 2 kraje, 2 dziewczyny i 3,5 tysiąca przejechanych kilometrów. A do tego oczywiście miliony przygód! Czasem absurdalnych, innym razem zabawnych, zawsze jednak zupełnie zaskakujących. Gdy Magda i Tamara zdecydowały się ruszyć we dwie do Tajlandii i Malezji, większość znajomych spoglądała na nie z niedowierzaniem: „A​​​​​​​​utostopem? Bez ustalonego planu?” I wreszcie: „Bez mężczyzny?!” Same też zastanawiały się czy to dobry pomysł. Jak tu jednak nie spróbować, skoro przygoda kusi? Na drogach jako dwie Europejki wzbudzały nie lada sensację. I póki nie opanowały dobrze sztuki pantomimy, zazwyczaj wiezione były w miejsca zupełnie dla nich losowe. Nie ma jednak tego złego… Pomagać chcieli wszyscy. Zapraszali na obiady, do domów, na wycieczki. I tym sposobem podróżniczki mieszkały przez chwilę w tajskiej wiosce zagubionej pośrodku dżungli, trafiły w towarzystwie Hindusów na buddyjską ceremonię, odwiedziły malezyjski szpital, spały na tyłach komisariatu policji oraz wiele, wiele więcej.

BLOK II  Wielkie-małe odkrycia (12:10 – 13:50)

Piąta płeć i inne tajemnice Indonezji. Anna Jaklewicz

Dziewięć miesięcy w samotnej podróży, tysiące pokonanych kilometrów, dziesiątki odwiedzonych wysp. Indonezyjska wyprawa Anny Jaklewicz zaprowadziła ją na odległe archipelagi i w rejony zamieszkałe przez grupy etniczne o unikatowych zwyczajach. Pokaz ‘Piąta płeć i inne tajemnice Indonezji’ pozwoli nam przyjrzeć się bliżej kilku z nich. Poznamy bissu – tzw. piątą płeć czyli androgenicznych szamanów z grupy etnicznej Bugis. Weźmiemy udział w ich rytualnym tańcu ze sztyletami i dorocznym święcie mappalili rozpoczynającym porę deszczową. U Toradżów, górali z Celebesu, przyjrzymy się niezwykłym pogrzebom organizowanym nawet kilka lat po śmierci, odwiedzimy targ bawołów, świętych zwierząt Toradżów żeby dowiedzieć się dlaczego wartość niektórych przekracza cenę nowego samochodu. Pokaz slajdów uzupełnią unikatowe materiały filmowe. Zobaczymy relację wideo z szamańskiego rytuału, któremu poddała się Ania Jaklewicz i dowiemy, jak indonezyjskie duchy pomagają swatać!

Zjednoczone Stany Popkultury. Joanna „Frota” Kurkowska i Magdalena Jędrzejewska

Opowiemy o tym dlaczego Stany są ostatnim miejscem, do którego powinien zawitać fan popkultury, rozwianych złudzeniach i wizytach w miejscach jak z horrorów. Dlaczego wszystkie nowe filmy oraz seriale są dla nas jednym wielkim rozczarowaniem, a cały świat totalnym kłamstwem. Dwa roadtripy po USA na zawsze zmieniły nasze spojrzenie na świat – nie pozwolimy jednak, aby to samo się przydarzyło Tobie!

Kazachstan. Podróż polskimi śladami. Ana Matusevič

Chciałam zobaczyć kaniony i pustynie, tymczasem wylądowałam w stepie pośród podupadających wsi. Co wspólnego ma pełne morze i bezkres stepu? Skąd w Kazachstanie Polacy, czym żyją dzisiaj? Jakie opowieści snują osiemdziesięciolatki z północy kraju? Jakie niespodzianki przyniosła podróż polskimi śladami do największego kraju Azji Środkowej? Będzie to opowieść o poznawaniu drugiej strony medalu, tęsknocie, odkrywaniu swoich ograniczeń i podziwie do zaprawionych surowym klimatem ludzi.

BLOK III  Styl życia (14:05 – 16:20)

Czarno-białe podróże. Anita Demianowicz i Stasia Budzisz-Cysewska

O takim życiu,  jakie prowadzą marzy wielu ludzi. To w zasadzie nic dziwnego. Te wyobrażenia pozwoliły im kiedyś odejść z korporacyjnego gułagu i otworzyć nowe rozdziały. Zaczęło się nowe. Inne. Ciekawe. Inspirujące. Jakby ważniejsze… Jednak nie łatwe. Życie w podróży, w ruchu, w zasadzie na walizkach i poza domem ma całe mnóstwo plusów. Daje wiele dobrego – mamy nadzieję, że nie tylko nam. Na pewno byśmy go nie zamieniły na etat. Ale… zawsze jest jakieś “ale”.

Anita i Stasia pokażą życie „zawodowych” podróżniczej od tej niewidocznej strony. Nie od fejsbuka, który stanowi swego rodzaju PR, nie od prelekcji, podczas których (z reguły) opowiadamy o fajnych rzeczach, ale od kuchni. Tej podróżniczo-reporterskiej kuchni. O samotności. O tęsknocie. O ciężkich rozmowach, które musimy przetrawić. O braku stabilności – też finansowej. O hejterstwie. O ciągłych odpowiedziach na nurtujące (stale te same) ludzi pytania. I o powszechnym przekonaniu, że nasza praca to nie-praca, a nieustające wakacje.

To będzie prelekcja o cieniach podróżowania. O tej stronie, w którą z reguły nikt nie wierzy.

Kobieta w podróży może więcej. Karola Kamińska i Gosia Mróz

To, czego nie widać, czyli dlaczego kobieta w podróży może więcej.Jak się podróżuje ze świadomością, że kryteria dla nas, kobiet zwiedzających świat, są zazwyczaj niekończącą się listą 'tego wam nie wolno’? Ano inaczej, ale inaczej nie znaczy gorzej. Dlatego właśnie mimo, że czasem nie możemy wejść do pijalni herbaty albo meczetu, przyjąć oferty noclegu u kogoś w domu czy napić się wódki z żołnierzami, co roku pakujemy plecaki na kilka miesięcy, bo gdzieś po drodze okazało się, że wbrew powszechnej opinii dziewczyny czasem mogą więcej! W naszej prezentacji opowiemy o trzech sytuacjach, które spotkały nas w Armenii, Iranie i Tadżykistanie, które pokazują, że w podróży bycie dziewczyną częściej otwiera drzwi niż je zamyka, a także daje nam dostęp do świata niedostępnego dla męskiego oka.

Wyjechana babcia. Ewa Heppner

Opowie swoją historię o dojrzewaniu do spełniania marzeń. O radości podróżowania, a szczególnie samotnie z plecakiem i namiotem oraz o tym jak dobrze jej idzie na autostopie. No i o tym jak wspaniałym uczuciem jest pokonać własny strach

Jak nie zabić dziecka w podróży? Historie jednej znajomości. Monika Kulesza z córką Sarą

Monika z Sarą napisały w zgłoszeniu: „Czy nadajemy się na Trampki ? Bardzo w to wierzymy! W dobie podróżników ocenianych poprzez pryzmat swoich wyczynów warto pokazać, że nie tylko dalekie czy niebezpieczne podróże są godne uwagi. Staram się wspierać inne kobiety, jestem samotną mamą i udowadniam, że każdy może osiągnąć swój cel jeśli w to mocno uwierzy, a także, paradoksalnie, jeśli wierzą w niego inni… Prezentacja to swoista biografia wspomnień z różnych zakątków świata.” Bardzo jest nam bliska taka postawa.

BLOK IV  Żywioły (16:35 – 18:15)

Góra nie jest kobietą? Kobiety na wyprawach wysokogórskich. Ola Dzik

Prezentacja jest przeglądem wspomnień z wybranych wypraw wysokogórskich autorki. Tych wypraw, w których oprócz niej samej brały udział jeszcze inne kobiety. Będzie więc o działalności samodzielnych kobiecych zespołów wspinaczkowych, a także o wieloosobowych ekspedycjach, w których kobiety stanowiły istotną część ekipy. Od Piku Lenina w roku 2006, poprzez Chan Tengri i próbę zdobycia Piku Pobiedy w 2009, Gaszerbrum II w 2011, aż po próbę wejścia na Nanga Parbat w 2013 r.

Dziewczyny na pokład – szpilki na Islandii. Dobrochna Nowak

Lot na Islandię trwa 6,5 godziny. Prosto z Warszawy. Ale Brożka i Kaczka (Kaśka Sałaban) wybrały inną drogę. Spędziły 56 dni na 6-metrowym jachcie typu Maxus 22. W trakcie rejsu praktycznie się nie widywały, zmieniając się za sterem co 4 godziny. Po drodze zmagały się z mgłą, zimnem, sztormami oraz najgorszym dla żeglarza – okresami bez wiatru, gdy musiały wiosłować, by dopłynąć do celu. Kiedy w końcu do niego dotarły, na zwiedzanie Islandii zostały im ledwie 4 dni. Czasu starczyło na wycieczkę stopem na lodowiec, kąpiel w gorących źródłach, wyrwanie zęba i imieniny Pani Joli. Wróciły do Polski o kilka kilo lżejsze i z pełnym przekonaniem, że dziewczynom jest lepiej! A na Islandię kiedyś wrócą, ale… samolotem.

Twarze Tajfunu. O poszukiwaniu szczęścia na Filipinach. Meg Małgorzata Szumska

Twarze Tajfunu to przewrotna opowieść o byciu szczęśliwym pomimo wszystko. To opowieść o miłości do życia w wykonaniu Filipińczyków. Opowieść o voo-doo i czarnej magii, więzieniu, narkotykach, bezimiennych niemowlakach, fieście i zabawie i modlitwie. To opowieść która wzruszy, rozbawi, z pewnością nie zostawi Cię obojętnym.

18.15 – 19.00 zakończenie festiwalu i rozdanie nagród dla publiczności